

کج گردنی یا تورتیکولی عارضه ای شایع در نوزادان تازه متولد شده استکه با چرخش و انحراف یک طرف سر و گردن مشخص می شود.
اگرچه این بیماری دردناک به نظر می رسد اما معمولا اینطور نیست و کودک دردی را احساس نمی کند.
هنگامی که کودک با این مشکل متولد می شود آن را تورتیکولی مادرزادی می نامند ، تورتیکولی اکتسابی نیز وجود دارد که بعد از تولد ایجاد میشود.
کج گردنی ممکن است هنگام تولد و یا تا ۳ ماهگی ایجاد شود. نوزادان متولد شده با تورتیکولی مادرزادی تحرک محدودی در گردن خود دارند اما با درمان هایی مانند تمرینات کششی و تقویتی اکثر نوزادان مبتلا به تورتیکولی در عرض چند ماه میتوانند سر و گردن را به طور کامل حرکت دهند.
از آن جایی که نوزادانی که دچار این ناهنجاری هستند در برخی موارد دچار مشکلاتی در ناحیه مفصل لگن نیز هستند این نوزادان باید از نظر سلاکت لگن نیز مورد معاینه دقیق توسط جراح ارتوپد کودکان قرار بگیرند.
محدودیت حرکات گردن مهم ترین عارضه ایت که این آسیب به همراه دارد ، بطوری که نوزادی که دچار کچ گردنی است اغلب تمایل دارد سر خود را در یک طرف قرار دهد که این وضیعت در طولانی مدت می تواند منجر به تغییر شکل سر و صورت نوزاد شود.
در صورتی که تورتیکولی در زمان مناسب خود درمان نشود ممکن است سبب محدود شدن دامنه حرکتی گردن در بزرگسالی و تغییر شکل دائمی صورت شود.
در سنین بالاتر نیز ممکن است بتدریج ستون مهره گردنی و حتی سینه ای دچار انحراف جانبی یا اسکولیوز نیز شود ، به همین جهت درمان به موقع و مناسب این عارضه توسط بهترین جراح ارتوپدی نوزادان از اهمیت زیادی برخوردار است.
دلایل کج گردنی
- قرار گیری سر جنین در وضعیت نامناسب در رحم مادر
- پارگی های عضلانی در طی زایمان های سخت و طولانی
- کوتاهی عضلات اطراف گردن
روش های درمان
تورتیکولی اگر درمان نشود میتواند بسیاری از فعالیت های کودک را محدود کند، مثلا فراموشی دست همان طرف و حتی نیمه همان طرف بدن، کاهش میدان بینایی همان سمت ، کاهش حس عمقی و وستیبولار، اسکولیوزیس و عدم تقارن لگن و بسیاری از مشکلات دیگر که ممکن است برای کودک در سنین بالاتر ایجاد شود.
جراح ارتوپد کودکان ابتدا بررسی دقیق از شرایط نوزاد انجام داده و بر اساس شدت عارضه و سن نوزاد بهترین روش درمانی را پیشنهاد می دهد.
فیزیوتراپی و حرکات اصلاحی موثرترین روش در درمان کچ گردنی است که در بسیاری از کودکان می تواند موثر واقع شود و نیاز به انجام جراحی را از بین ببرد.
در صورتی که اقدامات درمانی در ماه های ابتدایی پس از تولد آغاز شود امکان بهبود شرایط کودک بدون جراحی وجود دارد ولی در صورتی که درمان به تاخیر بیفتد و یا اقدامات غیرجراحی نتوانند کمکی به بهبود شرایط کودک بکنند جراحی به عنوان آخرین گزینه درمانی انجام خواهد گرفت.
کلمات مرتبط :